This study describes the in vitro anthelmintic activity of aqueous extracts (AE), ethyl acetate extracts (EE), flavonoid fractions (FF) and saponin fractions (SF) obtained from sisal waste (Agave sisalana) against gastrointestinal nematodes of goats.
The activity of these extracts was evaluated by performing inhibition of egg hatch (EHA) and larval migration (LMI) assays.
The EC50 results of the EHA corresponded to 4.7, 0.1 and 0.05 mg/mL for EE, EA and FF, respectively. The SF fraction showed no ovicidal activity.
The percent efficacies that were observed for the LMI were 50.3, 33.2 and 64.1% for the AE, EE and SF, respectively.
The FF fraction did not show activity against the larvae. The analysis of the FF fraction indicates the presence of a homoisoflavonoid. This report suggests that the A. sisalana has activity in vitro against gastrointestinal nematodes of goats. This effect is likely related to the presence of homoisoflavonoid and saponin compounds, which have different actions for specific stages of nematode development.
1. Introduction
Parasitic infections caused by gastrointestinal nema-todes are one of the most common diseases in goats, and these infections are responsible for significant economic losses due to weightloss, delayed growth and reduced milk production.
Historically, the most common method to con-trol gastrointestinal parasitism relied on the repeated use of synthetic anthelmintics (Molento et al., 2011).
However,the development of nematode resistance to commercially available drugs as well as the risks that are associated with the presence of these products in the environment and in foods of animal origin have encouraged the search for new active ingredients that are less toxic and more efficient.
In this context, products of plant origin may be an effective alternative for the control of parasites (Nery et al., 2009).
Agave sisalana Perrine (sisal) is a monocotyledonous plant of great economic interest because it is a source of hard fiber in semi-arid areas.
Brazil is the world’s largest producer and exporter of sisal fibers.
Only 4% of the decor-tications ofthe sisalleavesproducefiber, and the remaining material (waste) is commonly discarded by sisal farms(Bandeira and Silva, 2006).
The sisal waste consists of water, parenchymatous tissue, cellulose, fibers of various sizes, inorganic com-pounds and components related to primary and secondary metabolism.
This waste material is rarely used, despite its indication for use as an organic fertilizer, a supplement in ruminant feed (Bandeira and Silva, 2006) and a raw mate-rial for the production of medicine (Debnath et al., 2010).
Previous studies reported that A. sisalana had sev-eral biological effects, including antimicrobial (Santoset al., 2009), anti-inflammatory (Dunder et al., 2010) and anthelmintic properties (Domingues et al., 2010).
Steroidal saponins (Ding et al., 1989; Zou et al., 2006; Chen et al.,2011) and flavonoids (Chen et al., 2009) are among the secondary metabolites that have been isolated from this plant.
The antiparasitic actions of flavonoids have been attributed to changes in the activity of various enzymes and/or metabolic processes (Kerboeuf et al., 2008).
The in vitro anthelmintic efficacy of sisal liquid waste was demonstrated for both eggs and larvae of gastrointesti-nal nematodes of goats (Silveira, 2009; Domingues et al.,2010).
The objectives ofthis study were to evaluate the ovi-cidal and larvicidal in vitro activity of extracts and fractions obtained from the residue of A. sisalana on gastrointestinal nematodes of goats.
2. Materials and methods
2.1. Plant materials
The sisal waste was collected directly from a decortica-tion machine on a sisal farm in the city of Valente in the Bahia State of Brazil in July 2009.
Approximately 6-year-old A. sisalana plants were harvested.
Voucher specimens were deposited atthe herbarium ofthe Department of Biol-ogy at the State University of Feira de Santana, Bahia, Brazil (number 838).
2.2. Extraction procedures
The fresh sisal waste (7 kg) was extracted with water (7 L) for 3 h.
Following filtration, the crude aqueous extract (AE) was concentrated until two-thirds of the initial vol-ume was redissolved in ethanol (80%) to precipitate the polysaccharides common to the Agave genera. After 12 h,the supernatant was filtrated and partitioned with ethyl acetate (2:3, v/v) 3 times to yield the ethyl acetate extract (EE).
2.6. Larval migration inhibition assay (LMI)
This test examined the anthelmintic effect of the extracts and fractions on the migratory capacity of infec-tive L3 larvae, according to the methods described by Molento and Prichard (2001).
Infective third stage (L3) lar-vae of gastrointestinal nematodes were exsheathed with sodium hypochlorite (1.5%) for 30 min.
This material was washed 3 times with PBS and was concentrated to contain approximately 800 larvae/mL.
Approximately 400 larvae in 500 L PBS were distributed to each well of a 48-well culture plate, and identical volumes of the extracts and fractions were then added.
The concentrations that were evaluated included the following: 100 mg/mL for the aqueous and ethyl acetate extracts and 2.5 mg/mL for the flavonoid and saponin fractions.
PBS and levamisole (0.5 mg/mL) were used as negative and positive controls,respectively.
The plates were incubated in a B.O.D. incubator at 27 ◦C for 6 h.
Next, 1 mL of agar solution (1.4%) at 35 ◦C was added to each well.
Thefinal solution was thenimmediately trans-ferred to a petri dish using a specific apparatus (a cylinder superposed on 2 nylon sieves containing distilled frozen water).
The petri dishes were kept in the B.O.D. at 25 ◦C, where they were also exposed to an incandescent light source (60W) for 18 h.
The exposure to light stimulated the movement of viable larvae out of the agar portion.
The liquid portion containing the larvae was then transferred to a falcon tube and centrifuged at 1500 × g for 5 min.
The supernatant was removed, and a final volume of 2 mL was maintained.
Ofthis volume, a homogenous aliquot(200 L) was removed for quantification of the larvae.
The results of the larval counts for each aliquot were multiplied by 10.
The procedure was performed using six replicates for each extract and control.
The percent efficacy was determined according to the following formula: E = [(Mc − Mtr)/Mc] × 100. Here, E repre-
sents the percent efficacy, Mc represents the mean number of larvae counted in the control group and Mtr represents the mean number of larvae counted in the treated group (Molento and Prichard, 2001).
2.7. Statistical analysis
The data were analyzed using an ANOVA and were compared using the Tukey test (5%), and the effective con-centrations for 50% inhibition (EC50) for the EHA were calculated using a nonlinear regression analysis.
The statis-tical program that was used for these tests was GraphPrism version 5.0.
3. Results
3.1. Egg hatch assay
The aqueous extract (AE), ethyl acetate extract (EE) and the flavonoid fraction (FF) of A. sisalana inhibited the egg hatching of gastrointestinal nematodes in goats, and this effect increased significantly (P < 0.05) when greater con-centrations were used.
The treatment with the FF showed greater efficacy with an EC50 value of 0.05 mg/mL, whereas these values were 4.7 and 0.1 mg/mL for the EA and EE,respectively.
The saponin fraction (SF) did not affect the hatching of the eggs when compared to the negative con-trol (Fig. 1).
The mean percent inhibition of egg hatching ranged
from8.9 to 99.8 for the EA, 10.7 to 99.8 for the SE, 18.6 to 100
for the FF and was 12 for the FS.
Efficiencies greater than 90% were observed for the EA, EE and FF treatments, and the lowest effective concentrations observed were 0.08 mg/mL for the FF, 0.16 mg/mL for the EE and 10 mg/mL for the EA.
At these concentrations, the ovicidal activity was sim-ilar to treatment with albendazole.
The positive control induced 99.4% egg hatch inhibition at a concentration of 0.025 mg/mL.
The HPLC-DAD analysis for the flavonoid and saponin fractions of sisal waste is presented in Figs. 2 and 3, respec-tively.
3.2. Larval migration inhibition assay (LMI)
The treatment of infective gastrointestinal nematode larvae with AE, EE, SF, and levamisole led to a signifi-cant reduction in the number of larvae recovered by the migration test compared to the negative control (P < 0.05).
Although the SF produced this effect at a concentration that was 40 times lower (2.5 mg/mL) than the concentrations of EAand EE (100 mg/mL),the percentage of efficacy for the SF was only 64%.
The percent efficacies for the AE, EE and lev-amisole treatments were 33.3, 50.3 and 97.4, respectively.
The flavonoid fraction had no effect on larval migration (Fig. 4).
4. Discussion
For parasitological assays, were used feces contain-ing predominantly eggs of Haemonchus spp.
The genera Haemonchus spp., Trichostrongylus spp. and Oesophagosto-mum are the most prevalent nematodes found in goats in Bahia state, Brazil (Domingues et al., 2010; Cavele et al., 2011).
The use of animals with natural infections allows the simultaneous evaluation of a variety of helmints presents in region studied.
The greatest ovicidal activity was observed for the FF,which was followed by those of the EE and EA, while the FS had no effect on the eggs.
Silveira (2009) demonstrated ovicidal action for sisal liquid waste on the nematodes of sheep, andthe EC50 value (6.8 mg/mL) was 1.5 times greater than that observed in this study for the aqueous extract.
This author used material that had been obtained by the pressing of the waste sisal, whereas the aqueous extract used in the current study was prepared from the boiling of the sisal waste, which favored the greater extraction of its chemical constituents. Domingues et al. (2010) also reported a high degree of gastrointestinal nematode reduc-tion (99%) after treatment of goat fecal cultures with sisal liquid waste.
The albendazole and levamisole, positive controls, were highly effective in inhibiting egg hatching and larval migration, respectively.
The determination of these con-centrations was based on results from pilot tests, where 0.025 mg/mL (albendazole) and 0.5 mg/mL (levamisole)induced a reduction above 90%. Moreover, these values are similar to those applied in previous in vitro studies (Hounzangbe-Adote et al., 2005; Carvalho et al., 2012).
According to classification by the efficacy index proposed by the World Association for the Advancement of Veteri-nary Parasitology, a synthetic product is effective when the anthelmintic action is above 90% (Vercruysse et al., 2001).
Based on the comparison of the UV–Vis spectra to that of standard substances and from the literature, it can be assumed that the FF contain a majoritary compound of the homoisoflavonoid class (Lin et al., 2010; Mutanyattaa et al.,2003; Ye et al., 2005) and the SF contains a complex mix-ture of saponins (Ding et al., 1989; Debella et al., 1999;Tinto et al., 2005; Temraz et al., 2006).
The Agave species are known to produce these classes of natural products (Chenet al., 2009, 2011; Zou et al., 2006).
Thus,the majoritary substance in the FF is likely respon-sible for the ovicidal activity of A. sisalana. Chen et al.
(2009) isolated 3 flavonoids and 7 homoisoflavonoids from sisal leaves and found that 3 homoisoflavonoids interfered with the cellular immune response and inhibited the pro-duction of interleukin-2 and interferon- by mononuclear cells from human peripheral blood that had been acti-vated by phytohemagglutinin. Other biological activities,involving antibacterial (O’Donnell et al., 2006) and antiox-idant properties (Lin et al., 2010), have been described for homoisoflavonoids isolated from plants.
However, no reports have assessed the anthelmintic activities of these compounds.
An antiparasitic effect was observed for a sep-arate class of flavonoids, the flavan-3-ols (catechin gallate, epicatechin gallate, gallocatechin gallate and epigallocat-echin gallate), which were found to inhibit the hatching of eggs of Trichostrongylus colubriformis, and the EC50 val-ues were reportedly between 0.27 and 0.36 mg/mL (Molanet al., 2003).
The hatching of nematode eggs is initiated by environ-mental stimuli that result in the release of enzymes, such as proteases, lipases and chitinases, by the larvae thatfunc-tion to degrade the membrane of the egg (Mansfield et al.,1992).
The flavonoid compounds that are present within this fraction of A. sisalana may act by inhibiting the activ-ity of these enzymes.
The antiparasitic action of flavonoids has been attributed to changes in the activity of enzymes and/or metabolic processes of parasites (Kerboeuf et al.,2008).
A greater effect toward the infective larvae was observed for the saponin fraction of A. sisalana, although this fraction demonstrated a low percentage of efficacy.
Saponins from Calendula officinalis and Beta vulgaris were shown to reduce the in vitro viability of L3 larvae (75%) of Heligmosomoides bakeri, a nematode of rats (Doligalska et al., 2011). Ademola et al. (2009) reported that sec-ondary metabolites from Khaya senegalensis had in vitro activity againstthe larval development of Haemonchus con-tortus, andthesemetabolites includedsaponins,flavonoids,tannins and alkaloids.
The EC50s for saponin (A), the saponins and alkaloids (B), the saponins, terpenoids,flavonoids and tannins (C) and the saponins and tannins (D) were 80.81, 63.73, 44.03 and 63.90 mg/mL, respec-tively.
Variations in the activities of various saponins can be related to chemical structure, the type of aglycone and the number and composition of the sugar chains and their binding site (Wang et al., 2007).
The biological effects of saponins are generally attributed to the interaction of these molecules with cell membranes, which result in destabilization and subsequent increased cell permeability (Francis et al., 2002).
The anthelmintic effect of saponins from Acacia auriculiformis was shown to be related to membrane damage resulting from the formation of free radicals, such as superoxide anions, which induce changes by increasing the lipid peroxidation of the membrane (Nandi et al., 2004).
Additionally, saponins are also able to interact with proteins. Doligalska et al. (2011) found that saponins could interference with the function ofthe P-glycoprotein in the nematode H. bakeri, whereas Argentieri et al.(2008) suggested thatthe nematotoxic effects ofthese substances may have resulted from their interaction with the collagen cuticle of the parasite.
No effect on the migration of L3 larvae was observed for the flavonoid fraction. In vitro studies with flavonol glycosides present in Onobrychis viciifolia demonstrated the low efficacy of these compounds against infective lar-vae of H. contortus.
The compounds rutin, nicotiflorin and narcissin (1200 mg/mL) were shown to reduce the larval migration by 25, 30 and 35%, respectively (Barrau et al.,2005).
However, a high degree of inhibition for the motil-ity of H. contortus larvae was reported for flavones that had been extracted from Struthiola argentea, as the EC90 was between 3.1 and 61 mg/mL (Ayers et al., 2008).
The aqueous and ethyl acetate extracts as well as the flavonoid fraction of A. sisalana demonstrated greater ovi-cidal than larvicidal activity, while the saponin fraction showed activity only for the larvae.
Differences in structure between the membrane of the egg and the cuticle of the infective nematode larvae (Mansfield et al., 1992) may have interfered with the activity of these extracts.
In addition,thebiological activities ofplant extracts canbe attributedto the actions of more than one active substance, which may each demonstrate a different mechanism of action. Reports have also documented different activities of plant extracts for specific stages of the parasite.
The EC50 values obtained for the essential oil of Eucalyptus staigeriana (Macedo et al.,2010) were greater for the inhibition of larval development than those found for egg hatching.
5. Conclusions
The aqueous and ethyl acetate extracts and the flavonoid fraction obtained from the residue of A. sisalana were found to have high ovicidal effects.
However, the saponin fraction showed greater activity toward larval migration.
Thus, the anthelmintic activity of A. sisalana is likely related to the presence of homoisoflavonoid and steroidal saponin compounds, which have different actions for specific stages of nematode development.
Acknowledgements The authors would like to thank the Fundac ̧ ão de Amparo à Pesquisa do Estado da Bahia (FAPESB), CNPq and the Programa de Pós-graduac ̧ ão em Biotecnologia da Uni-versidade Estadual de Feira de Santana for financial support and the Association of Small Farmers in the municipality of Valente-BA (APAEB) for supplying the sisal waste.
ฤทธิ์ฆ่าเชื้อและฆ่าตัวตายในหลอดทดลองของ Agave sisalana Perr (ซีเมนต์) ในไส้เดือนฝอยของระบบทางเดินอาหารของแพะ
การศึกษานี้เป็นการศึกษาถึงประสิทธิภาพของสารสกัดจากน้ำ (AE), สารสกัดเอทิลอะซิเตต (EE), ฟลาโวนอยด์เศษส่วน (FF) และซัปปินินเอฟเฟ็กต์ (SF) ที่ได้จากเศษซาก (Agave sisalana) กับไส้เดือนฝอยของแพะ
กิจกรรมของสารสกัดเหล่านี้ได้รับการประเมินโดยการยับยั้งการฟักไข่ (EHA) และการทดสอบการย้ายถิ่นของตัวอ่อน (LMA)
ผลการทดสอบ EC50 ของ EHA มีค่าเท่ากับ 4.7, 0.1 และ 0.05 mg / mL สำหรับ EE, EA และ FF ตามลำดับ ส่วนเอสเอฟไม่แสดงออกถึงความเป็นกรด - ด่าง
ผลการทดสอบประสิทธิภาพของ LMI พบว่าร้อยละ 50.3, 33.2 และ 64.1 สำหรับ AE, EE และ SF ตามลำดับ
ส่วนของ FF ไม่แสดงฤทธิ์ต้านตัวอ่อน การวิเคราะห์ส่วนของ FF แสดงถึง homoisoflavonoid รายงานนี้แสดงให้เห็นว่า A. sisalana มีฤทธิ์ในหลอดทดลองต่อไส้เดือนฝอยของแพะ ผลกระทบนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของสาร homoisoflavonoid และ saponin ซึ่งมีการกระทำที่แตกต่างกันสำหรับขั้นตอนเฉพาะของการพัฒนาไส้เดือนฝอย
1. บทนำ
การติดเชื้อปรสิตที่เกิดจากโรคระบบทางเดินอาหารในกระเพาะอาหารเป็นโรคที่พบได้บ่อยที่สุดในแพะและการติดเชื้อเหล่านี้มีความสำคัญต่อการสูญเสียทางเศรษฐกิจอันเนื่องมาจากน้ำหนักตัวการเจริญเติบโตที่ล่าช้าและการลดการผลิตน้ำนม
ในอดีตวิธีการที่พบได้บ่อยที่สุดในการควบคุมโรคปรสิตที่เกี่ยวกับระบบทางเดินอาหารอาศัยการใช้ยาฆ่าแมลงแบบสังเคราะห์ซ้ำ (Molento et al., 2011)
อย่างไรก็ตามการพัฒนาความต้านทานต่อไส้เดือนฝอยต่อยาที่มีจำหน่ายในท้องตลาดตลอดจนความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ในสิ่งแวดล้อมและในอาหารสัตว์ได้สนับสนุนให้มีการค้นหาสารออกฤทธิ์ใหม่ ๆ ที่ไม่เป็นพิษและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ในบริบทนี้ผลิตภัณฑ์จากแหล่งกำเนิดของพืชอาจเป็นทางเลือกที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมปรสิต (Nery et al., 2009)
Agave sisalana Perrine (sisal) เป็นพืชเดียวที่น่าสนใจทางเศรษฐกิจเนื่องจากเป็นแหล่งของเส้นใยที่แข็งในพื้นที่กึ่งแห้งแล้ง
บราซิลเป็นผู้ผลิตและส่งออกเส้นใยที่ใหญ่ที่สุดในโลก
มีเพียง 4% ของการตกแต่งของผ้าไหมและวัสดุเหลือใช้ถูกทิ้งโดยฟาร์มปศุสัตว์ (Bandeira and Silva, 2006)
เศษซากของเสียประกอบด้วยน้ำเนื้อเยื่อไขมันเส้นใยเซลลูโลสเส้นใยหลายขนาดอนินทรีย์และส่วนประกอบที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญอาหารหลักและทุติยภูมิ
แม้ว่าจะมีการใช้เป็นปุ๋ยอินทรีย์อาหารเสริมในอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง (Bandeira and Silva, 2006) และเป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตยา (Debnath et al., 2010)
การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานว่า A. sisalana มีฤทธิ์ทางชีวภาพหลายอย่างเช่น antimicrobial (Santoset al., 2009), anti-inflammatory (Dunder et al., 2010) และคุณสมบัติในการยับยั้งเชื้อแบคทีเรีย (Domingues et al., 2010)
สเตียรอยด์ซัปพลอลิน (Ding et al., 1989; Zou et al., 2006; Chen et al., 2011) และ flavonoids (Chen et al., 2009) เป็นสารที่ถูกแยกออกจากพืชชนิดนี้
การเคลื่อนไหวของเอนไซม์ต่างๆและ / หรือกระบวนการเผาผลาญ (Kerboeuf et al., 2008) การเคลื่อนไหวของ antiparasitic
ประสิทธิภาพในการกำจัดเชื้อแบคทีเรียของหนอนใยอาหารจากเชื้อโรคในหลอดทดลองพบว่ามีประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อโรคในหลอดทดลองทั้งไข่และตัวอ่อนไส้เดือนฝอยของระบบทางเดินอาหารของกระเพาะอาหาร (Silveira, 2009; Domingues et al., 2010)
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อประเมินฤทธิ์ในการสกัดในหลอดทดลองและเศษของหนอนใยผักในห้องปฏิบัติการของสารสกัดและเศษส่วนที่ได้จากเศษของ A. sisalana ต่อไส้เดือนฝอยของระบบทางเดินอาหาร
2. วัสดุและวิธีการ
2.1 วัสดุจากพืช
การเก็บกากตะกอนจากเครื่อง decortica-tion ในฟาร์มปศุสัตว์ในเมือง Valente ในรัฐ Bahia State ของประเทศบราซิลในเดือนกรกฎาคม 2552
เก็บเกี่ยวต้น A. sisalana ประมาณ 6 ปี
ตัวอย่างใบม้วนถูกนำไปฝากไว้ที่ห้องเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของกรม Biol-ogy ที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐ Feira de Santana, Bahia, บราซิล (หมายเลข 838)
2.2 ขั้นตอนการสกัด
นำเศษกากสด (7 กก.) มาสกัดด้วยน้ำ (7 ลิตร) เป็นเวลา 3 ชั่วโมง
หลังจากการกรองแล้วสารสกัดหยาบ (AE) เข้มข้นจนถึงสองในสามของปริมาตรเริ่มต้นถูกละลายซ้ำในเอทานอล (80%) เพื่อตกตะกอนโพลีแซ็กคาไรด์ที่พบในสกุล Agave หลังจากผ่านไป 12 ชั่วโมง supernatant ถูกกรองและแบ่งเป็น 2 ส่วนคือ ethyl acetate (2: 3, v / v) 3 ครั้งเพื่อให้ได้สารสกัดเอทิลอะซิเตท (EE)
EE ถูกแบ่งส่วนในคอลัมน์โครมาโตกราฟฟีที่มีซิลิก้าเจลแล้วจึงนำมาเจิมด้วยตัวทำละลายอินทรีย์และตัวทำละลายตามลำดับเพื่อเพิ่มขั้ว (เอทิลอะซิเตตเมทานอลและน้ำ)
การทดลองครั้งนี้มีผลทำให้ได้เศษส่วน 28 (Fr) และ Fr 1 และ Fr 8 ถูกนำมาแยกจากกันเพื่อทำให้บริสุทธิ์ด้วยคอลัมน์ Sephadex H-20 (เมทานอลเป็นสารละลาย) เพื่อให้ฟลาโวนอยด์ (FF) และซาโปนิน (SF) แต่ละขั้นตอนเหล่านี้ได้รับการตรวจสอบโดยใช้การวิเคราะห์ TLC และ HPLC-DAD โดยการเปรียบเทียบผลลัพธ์กับเวลาเก็บรักษาและข้อมูลสเปกตรัมรังสียูวีของมาตรฐานที่เป็นที่รู้จัก
2.3 การวิเคราะห์นี้ใช้ระบบ HPLC ของ HITACHI ซึ่งประกอบด้วยเครื่องสูบน้ำ VRW HITACHI L-2130, เครื่องตรวจจับไดโอด VRW HITACHI L-2300 และเครื่องเก็บตัวอย่างอัตโนมัติที่มีลูปขนาด 100 ลิตร
ข้อมูลได้มาและประมวลผลโดยใช้ซอฟต์แวร์ Ezchrom Elite
จากนั้นนำตัวอย่างจำนวน 20 ลิตรมาฉีดเข้าในคอลัมน์ HPLC (คอลัมน์ Purospher Star® RP8e ขนาด 4.6 มม. x 250 มม. ขนาดอนุภาค 5 ม.) พร้อมกับคอลัมน์ก่อนSecurityGuard®ที่อุณหภูมิ 30 ◦C
เฟสเคลื่อนที่สำหรับการวิเคราะห์เศษส่วน flavonoid (FF) ประกอบด้วยตัวทำละลายเอ [น้ำกรดฟอสฟอริก (0.1%)] และตัวทำละลาย B (เมทานอล)
ตัวทำละลาย 25-100% เป็นตัวทำละลาย B ใช้เวลา 20 นาทีตัวทำละลาย 100% B ถูกนำไปใช้เป็นเวลา 4 นาทีตัวทำละลาย 100-25% B ถูกนำไปใช้เป็นเวลา 1 นาทีและ 25% ตัวทำละลาย B ถูกนำไปใช้เป็นเวลา 25 นาที .
ใช้อัตราการไหลของ 1.0 mL / min และตรวจพบ peak ที่ 280 นาโนเมตร
เฟสเคลื่อนที่ของการวิเคราะห์ saponin frac-tion analysis (SF) ประกอบด้วยตัวทำละลายเอ (acetonitrile) และตัวทำละลาย B (น้ำ)
โหมด isocratic มีดังนี้: ตัวทำละลาย 90% และตัวทำละลาย B 10% ในเวลา 15 นาที
ใช้อัตราการไหลของ 1.0 mL / min และตรวจพบ peak ที่ 200 นาโนเมตร
ตัวอย่างและเฟสเคลื่อนที่ถูกกรองผ่านฟิลเตอร์ Millipore 0.22 ม. (Bedford, MA) ก่อนการฉีด HPLC
2.4 แพะไส้เดือนฝอย
ในระยะเริ่มต้นของ trichostrongylids ที่ใช้ในการศึกษานี้ได้มาจากแพะที่ติดเชื้อตามธรรมชาติและเก็บไว้ที่โรงเรียนสัตวแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยสหพันธ์สาธารณรัฐอิสลูเรีย (การเพาะเลี้ยงกุ้งระบุว่า 81% ของ Haemonchus spp., 14% ของ Oesophagostomum และ 5% Trichostrogylus spp.) .
2.5 การทดสอบการฟักไข่ (EHA)
การทดลองฟักไข่ในหลอดทดลองได้ดำเนินการโดยใช้วิธีการที่ Coles et al. (1992)
ไข่ได้รับการกู้คืนจากอุจจาระของแพะที่ติดเชื้อไส้เดือนฝอยโดยระบบทางเดินอาหารตามวิธีการที่ Hubert และ Kerboeuf (1992) อธิบาย
หลังจากเก็บอุจจาระไว้ในน้ำที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียสแล้วกรองด้วยขนาดที่ลดลง 1 มม., 100, 55 และ 25 ม. เก็บไข่ที่เก็บรักษาไว้ในตัวกรองขั้นสุดท้ายและหมุนเหวี่ยงเป็นเวลา 5 นาทีที่ 1500 ×กรัม
และนำสารละลายโซเดียมคลอไรด์อิ่มตัวมาใช้
ผสมแล้วหมุนเหวี่ยงเป็นเวลา 5 นาทีที่ 1500 ×กรัม
supernatant ถูกกรองอีกครั้งผ่านตาข่ายขนาด 25 เมตรและล้างด้วยน้ำกลั่นเพื่อเก็บไข่
ความเข้มข้นของไข่ประมาณ 100 ลิตรจากนั้นปรับเป็น 100 ฟอง / 100 ลิตร
ไข่แขวนลอยกระจายอยู่ในจาน 96 แผ่น (100 ลิตรต่อบ่อ) แล้วผสมด้วยปริมาณของสารสกัดจากพืชที่ละลายในน้ำกลั่น
ความเข้มข้นที่ได้รับการประเมิน ได้แก่ 0.625, 1.25, 2.5, 5 และ 10 มก. / ล. สำหรับสารสกัดจากน้ำ 0.02, 0.04, 0.08, 0.16 และ 0.32 mg / mL สำหรับสารสกัดเอทิลอะซิเตตและฟลาโวนอยด์และ 0.32 มก. / mL สำหรับเศษซาปนิน
การควบคุมเชิงลบประกอบด้วยน้ำกลั่นและการควบคุมบวกซึ่งประกอบด้วย albendazole (0.025 มก. / มล.) ดำเนินการแบบขนานหลังจาก 48 ชั่วโมงใน B.O.D. ที่ 25 ° C การฟักไข่ถูกบล็อกโดยการเติมสารละลายไอโอดีนของ Lugol
จำนวนไข่และตัวอ่อน L1 ต่อบ่อน้ำ
ทำการทดลองสามครั้งด้วยซ้ำ 3 ครั้งสำหรับความเข้มข้นและการควบคุมแต่ละครั้ง
เปอร์เซ็นต์การยับยั้งการฟักไข่โดยใช้อัตราส่วนดังต่อไปนี้ (จำนวนไข่) / (จำนวนไข่ + จำนวน L1)
2.6 การทดสอบการยับยั้งการย้ายถิ่นของวัยอ่อน (LMI)
การทดสอบนี้เป็นการตรวจสอบผลกระทบของสารสกัดและเศษส่วนต่อความสามารถในการอพยพของตัวอ่อน L3 ที่ติดเชื้อตามวิธีการที่ Molento และ Prichard อธิบาย (2001)
(L3) lar-vae ของไส้เดือนฝอยที่ทางเดินอาหารได้รับ exsheathed กับ sodium hypochlorite (1.5%) เป็นเวลา 30 นาที
สารนี้ถูกล้าง 3 ครั้งด้วย PBS และเข้มข้นประมาณ 800 ตัว / มล.
ประมาณ 400 ตัวอ่อนใน 500 L PBS ถูกแจกจ่ายไปยังบ่อเลี้ยง 48 แผ่นแต่ละแผ่นและนำสารสกัดและเศษส่วนที่เหมือนกัน
ความเข้มข้นที่ได้รับการประเมิน ได้แก่ 100 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตรสำหรับสารสกัดจากน้ำและเอทิลอะซิเตทและ 2.5 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตรสำหรับฟลาโวนอยด์และซาปน
ใช้ PBS และ levamisole (0.5 มก. / ล.) เป็นตัวควบคุมลบและบวกตามลำดับ
แผ่นถูกบ่มใน B.O.D. บ่มเพาะที่อุณหภูมิ 27 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 6 ชั่วโมง
จากนั้นให้ใส่สารละลาย agar 1 มล. (1.4%) ที่อุณหภูมิ 35 องศาเซลเซียสลงในบ่อแต่ละครั้ง
วิธีการแก้ปัญหาในขั้นสุดท้ายถูกส่งผ่านไปยังจาน petri โดยใช้อุปกรณ์เฉพาะ (cylinder superposed บน 2 ไนล่อนที่มีน้ำกลั่นแช่แข็ง)
จานเลี้ยงเชื้ออยู่ใน B.O.D. ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสซึ่งยังคงสัมผัสกับแหล่งกำเนิดแสงหลอดไส้ (60 วัตต์) เป็นเวลา 18 ชั่วโมง
การสัมผัสกับแสงกระตุ้นการเคลื่อนที่ของตัวอ่อนที่มีชีวิตออกจากส่วนของวุ้น
ส่วนที่เป็นของเหลวที่มีตัวอ่อนถูกถ่ายโอนไปยังท่อเหยี่ยวและหมุนเหวี่ยงที่ 1500xg เป็นเวลา 5 นาที
supernatant ถูกลบออกและเก็บรักษาปริมาตรขั้นสุดท้ายไว้ที่ 2 มล.
ปริมาณดังกล่าวได้นำตัวอย่างที่เป็นเนื้อเดียวกัน (200 ลิตร) ออกเพื่อหาปริมาณของตัวอ่อน
ผลการนับจำนวนตัวอ่อนของแต่ละตัวถูกคูณด้วย 10
ขั้นตอนดำเนินการโดยใช้หกซ้ำสำหรับแต่ละสารสกัดและการควบคุม
ประสิทธิภาพของเปอร์เซ็นต์ถูกกำหนดตามสูตรต่อไปนี้: E = [(Mc - Mtr) / Mc] × 100 ที่นี่ E repre -
แสดงถึงจำนวนแมลงเฉลี่ยที่นับในกลุ่มควบคุมและ Mtr หมายถึงจำนวนเฉลี่ยของตัวอ่อนที่นับในกลุ่มที่ได้รับการรักษา (Molento and Prichard, 2001)
2.7 การวิเคราะห์ทางสถิติ
การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ANOVA โดยใช้การทดสอบ Tukey (5%) และใช้การวิเคราะห์ความถดถอยเชิงเส้นแบบไม่เชิงเส้นเพื่อลดการยับยั้ง 50% (EC50) สำหรับ EHA
โปรแกรมสถิติที่ใช้สำหรับการทดสอบนี้คือ GraphPrism version 5.0
3. ผลลัพธ์
3.1 การตรวจไข่ไข่
สารสกัดจากน้ำ (AE) สารสกัดเอทิลอะซิเตท (EE) และฟลาโวนอยด์ฟรุกด์ (FF) ของ A. sisalana ยับยั้งการหลั่งไข่ของไส้เดือนฝอยในแพะและผลกระทบนี้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P <0 .05="" br=""> การรักษาด้วย FF มีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยมีค่า EC50 0.05 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร แต่ค่าเหล่านี้มีค่าเท่ากับ 4.7 และ 0.1 มก. / ล. สำหรับ EA และ EE ตามลำดับ
ส่วนของ saponin (SF) ไม่มีผลต่อการฟักไข่เมื่อเทียบกับชุดควบคุมเชิงลบ (รูปที่ 1)
เปอร์เซ็นต์การยับยั้งการฟักไข่เฉลี่ยอยู่ในช่วง
จาก 8.9 เป็น 99.8 สำหรับ EA, 10.7 ถึง 99.8 สำหรับ SE, 18.6 ถึง 100
สำหรับ FF และ 12 สำหรับ FS
พบประสิทธิภาพของเอนไซม์อีเออีและเฟรทสูงกว่า 90% และมีความเข้มข้นต่ำสุดคือ 0.08 mg / mL สำหรับ FF, 0.16 mg / mL สำหรับ EE และ 10 mg / mL สำหรับ EA
ที่ความเข้มข้นดังกล่าวกิจกรรมการฆ่าเชื้อในไข่มีความคล้ายคลึงกับการรักษาด้วย albendazole
การควบคุมที่เป็นบวกทำให้เกิดการยับยั้งการฟักไข่ไข่ 99.4% ที่ความเข้มข้น 0.025 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร
การวิเคราะห์ HPLC-DAD สำหรับเศษฟลาโวนอยด์และซาปนของเศษซากถูกนําเสนอในภาพประกอบ 2 และ 3 ตอบสนองได้อย่างเหมาะสม
3.2 การทดสอบการยับยั้งการย้ายถิ่นของวัยอ่อน (LMI)
การรักษาตัวอ่อนไส้เดือนฝอยที่ติดเชื้อในระบบทางเดินอาหารกับ AE, EE, SF และ levamisole ทำให้จำนวนตัวอ่อนที่หายจากการทดสอบการย้ายตัวลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมลบ (P <0 .05="" br=""> แม้ว่า SF มีผลต่อความเข้มข้นที่ลดลง (2.5 มก. / mL) 40 เท่าของความเข้มข้นของ EAand EE (100 มก. / ล.) อัตราร้อยละของประสิทธิภาพของ SF มีเพียง 64% เท่านั้น
ประสิทธิภาพร้อยละของ AE, EE และ lev-amisole เท่ากับ 33.3, 50.3 และ 97.4 ตามลำดับ
ส่วนฟลาโวนอยด์ไม่มีผลต่อการย้ายตัวอ่อน (รูปที่ 4)
4. การอภิปราย
สำหรับการทดสอบทางพยาธิวิทยาพบว่าอุจจาระประกอบด้วยไข่ของ Haemonchus spp ส่วนใหญ่
สายพันธุ์ Haemonchus spp., Trichostrongylus spp. และ Oesophagosto-mum เป็นไส้เดือนฝอยที่พบมากที่สุดในแพะในรัฐบาเฮียประเทศบราซิล (Domingues et al., 2010; Cavele et al., 2011)
การใช้สัตว์ที่มีการติดเชื้อตามธรรมชาติช่วยให้สามารถประเมินผลความหลากหลายของรูปหมวกในภูมิภาคที่ศึกษาได้
พบว่ามีค่า ovicidal มากที่สุดสำหรับ FF ซึ่งตามมาด้วย EE และ EA ในขณะที่ FS ไม่มีผลต่อไข่
Silveira (2009) แสดงให้เห็นถึงการฆ่าเชื้อในน้ำทิ้งจากซีเมนต์ในไส้เดือนฝอยและค่า EC50 (6.8 มก. / ล.) มีค่ามากกว่า 1.5 เท่าจากการศึกษาในสารสกัดจากน้ำ
ผู้เขียนใช้วัสดุที่ได้รับจากการกดของเสียซีเมนต์ในขณะที่สารสกัดจากน้ำที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันได้จัดทำขึ้นจากการต้มของเศษซากซึ่งเป็นที่นิยมในการสกัดมากขึ้นขององค์ประกอบทางเคมีของมัน Domingues et al. (2010) ยังรายงานการลดระดับไส้เดือนฝอยในระบบทางเดินอาหารในระดับสูง (99%) หลังจากการรักษาวัฒนธรรมของอุจจาระแพะด้วยของเหลวไซนัสเสีย
albendazole และ levamisole การควบคุมในเชิงบวกมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการฟักไข่และการย้ายถิ่นของตัวอ่อนตามลำดับ
0.025 mg / mL (albendazole) และ 0.5 mg / mL (levamisole) ทำให้เกิดการลดลงกว่า 90% นอกจากนี้ค่าเหล่านี้คล้ายกับที่ใช้ในการศึกษาในหลอดทดลองก่อนหน้านี้ (Hounzangbe-Adote et al., 2005; Carvalho et al., 2012)
ตามการจำแนกตามดัชนีประสิทธิภาพของสมาคมเวชศาสตร์โลกเพื่อความก้าวหน้าของปรสิตวิทยาสัตวแพทย์ผลิตภัณฑ์สังเคราะห์มีประสิทธิภาพเมื่อการกระทำที่เป็นพิษเหนือกว่า 90% (Vercruysse et al., 2001)
จากการเปรียบเทียบสเปกตรัมของรังสี UV-Vis กับสารมาตรฐานและจากวรรณคดีสามารถสันนิษฐานได้ว่า FF มีส่วนผสมสำคัญของชั้น homoisoflavonoid (Lin et al., 2010; Mutanyattaa et al., 2003; Ye et al., 2005) และ SF มีส่วนผสมที่ซับซ้อนของ saponins (Ding et al., 1989; Debella et al., 1999; Tinto et al., 2005; Temraz et al., 2006)
สายพันธุ์ Agave เป็นที่รู้จักในการผลิตผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเหล่านี้ (Chenet al., 2009, 2011; Zou et al., 2006)
ดังนั้นสารสำคัญในกบช. น่าจะตอบสนองต่อกิจกรรมการฆ่าไข่ของ A. sisalana เฉินและคณะ
(2009) แยก 3 flavonoids และ 7 homoisoflavonoids ออกจากใบซิสตัลและพบว่า 3 homoisoflavonoids รบกวนการตอบสนองภูมิคุ้มกันของเซลล์และยับยั้ง pro-duction ของ interleukin-2 และ interferon-by mononuclear cells จาก blood peripheral blood ของมนุษย์ซึ่งได้รับการกระตุ้นด้วย phytohemagglutinin กิจกรรมทางชีวภาพอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับแบคทีเรีย (O'Donnell et al., 2006) และคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ (Lin et al., 2010) ได้รับการอธิบายสำหรับ homoisoflavonoids ที่แยกได้จากพืช
อย่างไรก็ตามรายงานยังไม่มีการประเมินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีเหล่านี้
พบว่ามีผลต่อความสามารถในการต่อต้านมะเร็งปากมดลูก
3. ผลลัพธ์
3.1 การตรวจไข่ไข่
สารสกัดจากน้ำ (AE) สารสกัดเอทิลอะซิเตท (EE) และฟลาโวนอยด์ฟรุกด์ (FF) ของ A. sisalana ยับยั้งการหลั่งไข่ของไส้เดือนฝอยในแพะและผลกระทบนี้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P <0 .05="" br=""> การรักษาด้วย FF มีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยมีค่า EC50 0.05 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร แต่ค่าเหล่านี้มีค่าเท่ากับ 4.7 และ 0.1 มก. / ล. สำหรับ EA และ EE ตามลำดับ
ส่วนของ saponin (SF) ไม่มีผลต่อการฟักไข่เมื่อเทียบกับชุดควบคุมเชิงลบ (รูปที่ 1)
เปอร์เซ็นต์การยับยั้งการฟักไข่เฉลี่ยอยู่ในช่วง
จาก 8.9 เป็น 99.8 สำหรับ EA, 10.7 ถึง 99.8 สำหรับ SE, 18.6 ถึง 100
สำหรับ FF และ 12 สำหรับ FS
พบประสิทธิภาพของเอนไซม์อีเออีและเฟรทสูงกว่า 90% และมีความเข้มข้นต่ำสุดคือ 0.08 mg / mL สำหรับ FF, 0.16 mg / mL สำหรับ EE และ 10 mg / mL สำหรับ EA
ที่ความเข้มข้นดังกล่าวกิจกรรมการฆ่าเชื้อในไข่มีความคล้ายคลึงกับการรักษาด้วย albendazole
การควบคุมที่เป็นบวกทำให้เกิดการยับยั้งการฟักไข่ไข่ 99.4% ที่ความเข้มข้น 0.025 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร
การวิเคราะห์ HPLC-DAD สำหรับเศษฟลาโวนอยด์และซาปนของเศษซากถูกนําเสนอในภาพประกอบ 2 และ 3 ตอบสนองได้อย่างเหมาะสม
3.2 การทดสอบการยับยั้งการย้ายถิ่นของวัยอ่อน (LMI)
การรักษาตัวอ่อนไส้เดือนฝอยที่ติดเชื้อในระบบทางเดินอาหารกับ AE, EE, SF และ levamisole ทำให้จำนวนตัวอ่อนที่หายจากการทดสอบการย้ายตัวลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมลบ (P <0 .05="" br=""> แม้ว่า SF มีผลต่อความเข้มข้นที่ลดลง (2.5 มก. / mL) 40 เท่าของความเข้มข้นของ EAand EE (100 มก. / ล.) อัตราร้อยละของประสิทธิภาพของ SF มีเพียง 64% เท่านั้น
ประสิทธิภาพร้อยละของ AE, EE และ lev-amisole เท่ากับ 33.3, 50.3 และ 97.4 ตามลำดับ
ส่วนฟลาโวนอยด์ไม่มีผลต่อการย้ายตัวอ่อน (รูปที่ 4)
4. การอภิปราย
สำหรับการทดสอบทางพยาธิวิทยาพบว่าอุจจาระประกอบด้วยไข่ของ Haemonchus spp ส่วนใหญ่
สายพันธุ์ Haemonchus spp., Trichostrongylus spp. และ Oesophagosto-mum เป็นไส้เดือนฝอยที่พบมากที่สุดในแพะในรัฐบาเฮียประเทศบราซิล (Domingues et al., 2010; Cavele et al., 2011)
การใช้สัตว์ที่มีการติดเชื้อตามธรรมชาติช่วยให้สามารถประเมินผลความหลากหลายของรูปหมวกในภูมิภาคที่ศึกษาได้
พบว่ามีค่า ovicidal มากที่สุดสำหรับ FF ซึ่งตามมาด้วย EE และ EA ในขณะที่ FS ไม่มีผลต่อไข่
Silveira (2009) แสดงให้เห็นถึงการฆ่าเชื้อในน้ำทิ้งจากซีเมนต์ในไส้เดือนฝอยและค่า EC50 (6.8 มก. / ล.) มีค่ามากกว่า 1.5 เท่าจากการศึกษาในสารสกัดจากน้ำ
ผู้เขียนใช้วัสดุที่ได้รับจากการกดของเสียซีเมนต์ในขณะที่สารสกัดจากน้ำที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันได้จัดทำขึ้นจากการต้มของเศษซากซึ่งเป็นที่นิยมในการสกัดมากขึ้นขององค์ประกอบทางเคมีของมัน Domingues et al. (2010) ยังรายงานการลดระดับไส้เดือนฝอยในระบบทางเดินอาหารในระดับสูง (99%) หลังจากการรักษาวัฒนธรรมของอุจจาระแพะด้วยของเหลวไซนัสเสีย
albendazole และ levamisole การควบคุมในเชิงบวกมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการฟักไข่และการย้ายถิ่นของตัวอ่อนตามลำดับ
0.025 mg / mL (albendazole) และ 0.5 mg / mL (levamisole) ทำให้เกิดการลดลงกว่า 90% นอกจากนี้ค่าเหล่านี้คล้ายกับที่ใช้ในการศึกษาในหลอดทดลองก่อนหน้านี้ (Hounzangbe-Adote et al., 2005; Carvalho et al., 2012)
ตามการจำแนกตามดัชนีประสิทธิภาพของสมาคมเวชศาสตร์โลกเพื่อความก้าวหน้าของปรสิตวิทยาสัตวแพทย์ผลิตภัณฑ์สังเคราะห์มีประสิทธิภาพเมื่อการกระทำที่เป็นพิษเหนือกว่า 90% (Vercruysse et al., 2001)
จากการเปรียบเทียบสเปกตรัมของรังสี UV-Vis กับสารมาตรฐานและจากวรรณคดีสามารถสันนิษฐานได้ว่า FF มีส่วนผสมสำคัญของชั้น homoisoflavonoid (Lin et al., 2010; Mutanyattaa et al., 2003; Ye et al., 2005) และ SF มีส่วนผสมที่ซับซ้อนของ saponins (Ding et al., 1989; Debella et al., 1999; Tinto et al., 2005; Temraz et al., 2006)
สายพันธุ์ Agave เป็นที่รู้จักในการผลิตผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเหล่านี้ (Chenet al., 2009, 2011; Zou et al., 2006)
ดังนั้นสารสำคัญในกบช. น่าจะตอบสนองต่อกิจกรรมการฆ่าไข่ของ A. sisalana เฉินและคณะ
(2009) แยก 3 flavonoids และ 7 homoisoflavonoids ออกจากใบซิสตัลและพบว่า 3 homoisoflavonoids รบกวนการตอบสนองภูมิคุ้มกันของเซลล์และยับยั้ง pro-duction ของ interleukin-2 และ interferon-by mononuclear cells จาก blood peripheral blood ของมนุษย์ซึ่งได้รับการกระตุ้นด้วย phytohemagglutinin กิจกรรมทางชีวภาพอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับแบคทีเรีย (O'Donnell et al., 2006) และคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ (Lin et al., 2010) ได้รับการอธิบายสำหรับ homoisoflavonoids ที่แยกได้จากพืช
อย่างไรก็ตามรายงานยังไม่มีการประเมินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีเหล่านี้
พบว่ามีผลต่อการเกิด antiparasitic ในกลุ่ม flavonoids ที่มีความเป็นกรด - ด่าง ได้แก่ flavan-3-ols (gallate gallate, epicatechin gallate, gallocatechin gallate และ epigallocat-echin gallate) ซึ่งพบว่ายับยั้งการฟักไข่ Trichostrongylus colubriformis และ พบว่าค่า EC50 มีค่าระหว่าง 0.27 ถึง 0.36 มก. / ล. (Molanet al., 2003)
การฟักไข่ของไส้เดือนฝอยเริ่มต้นโดยการกระตุ้นสภาพแวดล้อมซึ่งส่งผลให้มีการปล่อยเอนไซม์เช่น proteases, lipases และ chitinases โดยตัวอ่อนที่ยับยั้งการทำลายเยื่อหุ้มไข่ (Mansfield et al., 1992)
สารประกอบฟลาโวนอยด์ที่มีอยู่ในส่วนของ A. sisalana นี้อาจทำหน้าที่ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์เหล่านี้
การเคลื่อนไหวของเอนไซม์และ / หรือกระบวนการเผาผลาญของปรสิต (Kerboeuf et al., 2008)
ผลการศึกษาพบว่าสาหร่าย A. sisalana มีผลต่อหนอนที่ติดเชื้อมากขึ้นแม้ว่าส่วนนี้จะมีประสิทธิภาพต่ำ
Saponins จาก Calendula officinalis และ Beta vulgaris แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการลดชีวิตของ Heligmosomoides bakeri L3 (75%) ของหนู (Doligalska et al., 2011) Ademola et al. (2009) รายงานว่าสาร metabolites จากโคย่าเซนิกัลลิสซิสมีฤทธิ์ในหลอดทดลองต่อการพัฒนาตัวอ่อนของ Haemonchus con-tortus และสิ่งเหล่านี้ ได้แก่ ซาโปนินฟลาโวนอยด์แทนนินและลคาลอยด์
การใช้แซฟานิน (saponin) และสารอัลคาลอยด์ (s), saponins, terpenoids, flavonoids และแทนนิน (C) และ saponins และแทนนิน (D) เท่ากับ 80.81, 63.73, 44.03 และ 63.90 มก. / ล. .
ความหลากหลายของกิจกรรมต่างๆของ saponins อาจเกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางเคมีชนิดของ aglycon และจำนวนและส่วนประกอบของโซ่น้ำตาลและสถานที่ที่มีผลผูกพัน (Wang et al., 2007)
ผลกระทบทางชีวภาพของ saponins โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับปฏิสัมพันธ์ของโมเลกุลเหล่านี้กับเยื่อหุ้มเซลล์ซึ่งส่งผลให้เกิดความไม่เสถียรและความสามารถในการซึมผ่านของเซลล์เพิ่มขึ้นตามมา (Francis et al., 2002)
ผลกระทบของการฆาตรุกของ saponins จาก Acacia auriculiformis แสดงให้เห็นว่าเกี่ยวข้องกับความเสียหายของเยื่อหุ้มเซลล์ที่เกิดจากการก่อตัวของอนุมูลอิสระเช่น anion superoxide ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโดยการเพิ่ม lipid peroxidation ของเมมเบรน (Nandi et al., 2004)
นอกจากนี้ saponins ยังสามารถโต้ตอบกับโปรตีนได้ Doligalska et al. (2011) พบว่า saponins สามารถแทรกแซงกับการทำงานของ P-glycoprotein ในไส้เดือนฝอย H. bakeri ในขณะที่ Argentieri และคณะ (2008) ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบของสารเหล่านี้อาจเกิดจากการมีปฏิสัมพันธ์กับหนังกำพร้าคอลลาเจนของปรสิต
ไม่มีผลต่อการย้ายตัวอ่อนของ L3 ในส่วนของฟลาโวนอยด์ การศึกษาในหลอดทดลองกับ flavonol glycosides ที่พบใน Onobrychis viciifolia แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของสารเหล่านี้ต่ำเมื่อเทียบกับ lar-vae ที่ติดเชื้อของเชื้อ H. contortus
พบว่าสารประกอบ rutin, nicotiflorin และ narcissin (1200 mg / mL) ลดการย้ายถิ่นของตัวอ่อนลง 25, 30 และ 35% ตามลำดับ (Barrau et al., 2005)
อย่างไรก็ตามการยับยั้งการเจริญเติบโตของตัวอ่อน H. contortus พบว่ามีปริมาณสูงมากในขณะที่ EC90 อยู่ระหว่าง 3.1 ถึง 61 มิลลิกรัมต่อลิตร (Ayers et al., 2008)
สารสกัดจากน้ำและเอทิลอะซิเตตรวมทั้งฟลาโวนอยด์ของ A. sisalana แสดงให้เห็นถึงฤทธิ์ ovi-cidal มากกว่าฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อราในขณะที่ส่วนของ saponin แสดงฤทธิ์เฉพาะกับตัวอ่อน
ความแตกต่างของโครงสร้างระหว่างเยื่อหุ้มเซลล์ของไข่กับแผ่นหนังกำพร้าของตัวอ่อนไส้เดือนฝอยที่ติดเชื้อ (Mansfield et al., 1992) อาจมีผลต่อการทำงานของสารสกัดเหล่านี้
นอกจากนี้กิจกรรมทางชีววิทยาของสารสกัดจากพืชสามารถนำมาประกอบกับการกระทำของสารที่ใช้งานมากกว่าหนึ่งชนิดซึ่งอาจแสดงถึงกลไกการทำงานที่แตกต่างออกไป รายงานยังได้ระบุถึงกิจกรรมต่างๆของสารสกัดจากพืชในระยะเฉพาะของปรสิต
ค่า EC50 ที่ได้รับสำหรับน้ำมันหอมระเหยของ Eucalyptus staigeriana (Macedo et al., 2010) มีค่ามากกว่าในการยับยั้งการเจริญเติบโตของตัวอ่อนมากกว่าการฟักไข่
5. สรุปผลการวิจัย
สารสกัดจากน้ำและเอทิลอะซิเตทและสารประกอบฟลาโวนอยด์ที่ได้จากกากตะกอน A. sisalana พบว่ามีฤทธิ์ฆ่าเชื้อสูง
อย่างไรก็ตามส่วนของ saponin แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมที่มีต่อการอพยพของตัวอ่อน
ดังนั้นกิจกรรมการยับยั้งของ A. sisalana มีแนวโน้มที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของสารประกอบ saponin homoisoflavonoid และ steroidal ซึ่งมีการกระทำที่แตกต่างกันสำหรับขั้นตอนเฉพาะของการพัฒนาไส้เดือนฝอย
Acknowledgments ผู้เขียนขอขอบคุณ Fundac ̧ão de Amparo à Pesquisa ทำ Estado da Bahia (FAPESB), CNPq และ Programa de Pós - graduac ̧ão em Biotecnologia da Uni - versidade Estadual de Feira de Santana สำหรับการสนับสนุนทางการเงินและสมาคม ของเกษตรกรรายย่อยในเขตเทศบาลเมือง Valente-BA (APAEB) ในการจัดหาขยะมูลฝอย
No comments:
Post a Comment